Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
κοπιώ — (ΑM κοπιῶ, άω) [κόπος] 1. καταλαμβάνομαι από κόπωση, υποβάλλομαι σε κόπο, κουράζομαι («καὶ ἔκοψέ σου τὴν οὐραγίαν τοὺς κοπιῶντας ὀπίσω σου, σὺ δὲ ἐκείνας καὶ ἐκοπίας», ΠΔ) 2. εργάζομαι σκληρά, μοχθώ, κοπιάζω (α. «κι όποιος κοπιά κι εις το καλό… … Dictionary of Greek
αφου(γ)κράζομαι — και αφαγκράζομαι και αφακράζομαι και αφουκρούμαι 1. ακούω με προσοχή 2. στήνω αφτί, κρυφακούω 3. ακροάζομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. Οι νεοελλ. τ. αφου(γ)κράζομαι, αφακράζομαι, αφουκρούμαι προήλθαν από το αρχ. επακροώμαι με τις ακόλουθες μεταβολές: επακροώμαι… … Dictionary of Greek
ακοπίαστος — η, ο (Α ἀκοπίαστος, ον) και ακόπιαστος η, ο 1. αυτός που γίνεται χωρίς κόπο, που δεν προξενεί κόπο «ακόπιαστη δουλειά» «ἀκοπίαστος ὁδὸς» (Αριστοτ.) 2. εκείνος που αντέχει στους κόπους, ο ακαταπόνητος «ακοπίαστος άνθρωπος» «ἀκοπίαστον φῶς ἡλίου»… … Dictionary of Greek
κοπίαμα — κοπίαμα, τὸ (Μ) [κοπιώ] κοπιαστική εργασία … Dictionary of Greek
κοπιάζω — (Μ κοπιάζω) 1. καταβάλλω κόπο, μοχθώ, κουράζομαι («κόπιασε πολύ για να μεγαλώσει τα παιδιά της») 2. πηγαίνω κάπου νεοελλ. φρ. α) (η προστακτική φιλοφρονητικά) i) «κοπιάστε να φάμε» ελάτε να φάμε ii) «κόπιασε μέσα» πέρασε, έλα μέσα β) (η… … Dictionary of Greek
κοπιάτης — κοπιάτης, ὁ (ΑM) [κοπιώ] αυτός που έχει ως επάγγελμα να σκάβει τάφους, νεκροθάφτης αρχ. εργατικό, φιλόπονο άτομο … Dictionary of Greek
κοπιαρός — κοπιαρός, ά, όν (Α) [κοπιώ] κοπιώδης, κοπιαστικός, κουραστικός … Dictionary of Greek
κοπιώδης — ες (Α κοπιώδης, ῶδες) [κοπιώ] 1. επίπονος, κοπιαστικός, κουραστικός (α. «κοπιώδης εργασία» β. «καί τών άλλων πόνοι κοπιώδεα τρόπον», Ιπποκρ.) 2. οχληρός, φορτικός. επίρρ... κοπιωδώς κοπιαστικά, κουραστικά … Dictionary of Greek
προκοπιώ — άω, Α κοπιάζω, μοχθώ προηγουμένως. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + κοπιῶ (< κόπος)] … Dictionary of Greek
συγκοπιώ — άω, ΜΑ κοπιάζω μαζί με κάποιον άλλο ή άλλους μσν. βοηθώ κάποιον παρέχοντάς του υλική ή και άλλου είδους βοήθεια. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + κοπιῶ «μοχθώ, κοπιάζω» (< κόπος)] … Dictionary of Greek
